Na een kort gesprekje en een smaakvolle thee was het dan zover.

Een uitnodigende rustuitstralende kamer, ambient muziek op de achtergrond en zicht op het zonnetje dat binnenvalt. Soms heeft eens mens niet meer nodig.

De aroma van de olie; zalig. Moh écht.

En dan….de gerichte handelingen van Lynn’s vingers en handen die mijn brein, voor zover dat ondertussen nog actief kon zijn, onthaalt met een stille “ooh ja” en “djiezes waauw”…en dan plots is het al voorbij.

Ik speelde met het idee van een foto VOOR / NA, maar wat mijn lichaam ervaart kan je niet vastleggen.

Om het in de ikonische woorden van Schwarzenegger te plaatsen : “I’ll be back”!

Well done, Lynn, well done!